Opera Semiramide

Even uitblazen en alles van de afgelopen 2 muzische dagen op een rijtje zetten. Wat op zich toch al een rijk aanbod is, maar het kan blijkbaar nog net dat tikkeltje meer. We moeten ons tijdig klaarmaken want vandaag bezoeken we, voor een 2de keer, de opera van Antwerpen. Maar deze keer blijft het bezoek beperkt tot de zaal.

Gelukkig kon ik meerijden met Annelies want onderweg op de bus was er heel wat beziens. Dat bleken ik en Kathleen te zijn. Ze hadden zeker nog nooit 2 jongelingen in een kleedje gezien in de winter. : ) Samen met de Spaanse studenten richting Antwerpen dus. Hoe zou de opera zijn? Wat zou het resultaat zijn? Heb je al eens een opera gezien? Jaja iedereen was wel een tikkeltje nieuwsgierig. Ik zelf was wel een beetje bang. Een opera dat is toch niets voor mij? Als ik maar niet in slaap val. Maar deze kans was er dus stond ik er wel voor open.

Daar verschijnt het gebouw al. Even een deur zoeken die open is en ja we zijn binnen. We zijn niet de eerste. Al gauw wordt het drukker in de inkomhal. De fototoestellen worden boven gehaald en de speculaties over de opera gaan verder.

Tot ... we naar het balkon mochten. Daar namen we plaats op houten klapstoeltjes. (Wat later niet zo aangenaam bleek te zijn.) Het spektakel begint. Er komt muziek uit de orkestbak. Na een uur begon je de stoeltjes al goed te voelen. Wat de concentratie niet ten goede deed. Je moet luisteren, kijken, boventitels lezen, verbanden leggen, ... Heel wat dus. Het verhaal was niet echt duidelijk en hing aan elkaar met enkele vage veronderstellingen. Tijdens de pauze werden alle indrukken en interpretaties bij elkaar gegooid om zo tot een conclusie te komen. Dus na de pauze kon ik min of meer volgen.

Besluit voor mezelf, deze opera was niet echt mijn ding. Na afloop had ik reeds mijne klop gekregen. En dat het buiten al donker was, maakte het niet beter. Mijn verwachtingen/voorspellingen over het geneugte van de opera is dus geworden zoals gedacht.
Maar toen we op school een andere versie van Semiramide zagen dacht ik 'wauw gaat dit over dezelfde opera?' Laat me naar deze versie kijken en ik zou er een positiever gevoel aan overhouden dan dat er nu is. Bij ons was de opera in een moderner kleedje gestoken. Misschien was deze genre van opera voor de vele nieuwelingen een beetje te zwaar. Althans voor mij. Liever had ik een klassieker als de toverfluit van Mozart gezien. Maar natuurlijk weet ik ook dat men enkel kan kiezen uit hetgene wat aangeboden wordt.

Als afsluiter nog een klasfoto van een voor de gelegenheid opgeklede bende.