donderdag 30 december 2010

Merry christmas and a happy new year

Ho ho ho. 
Rudolph is met zijn beste vriend de Kerstman terug naar de Noordpool. Hier kan die genieten van een welverdiende rust. Maar zo te zien zetten ze het nieuwe jaar al stevig in. 

Voor ons is het nog even wachten voor we deze eerste dansmoves placeren van het nieuwe jaar. Er staat ons nog heel wat lekkers te wachten en een gezellig samen zijn.

Maar alvast voor iedere lezer Merry Christmas and a Happy New Year!

(Om nog even in de sfeer te blijven kan je bij de muzische inspiratie (rechts) luisteren naar enkele 'kerstliedjes')

dinsdag 28 december 2010

Lord of the dance

Jaja je leest het goed. Lord of the DANCE en niet lord of the rings.
Op een dag in november lag er een cadeautje me op te wachten. Heel nieuwsgierig duurde het niet lang vooraleer het open was. En wat bleek? Een toegangsticket voor deze spectaculaire show.

Ik hou wel van de Ierse (celtic) muziek. En Lord of the dance was 1 van de dingen die op mijn ooit te zien lijstje stond. Hier werd dus wel naar uitgekeken. En dan op 1 december was het zover. We trokken naar de stadsschouwburg in Antwerpen.
Het verhaal, zoals ik het geïnterpreteerd heb, gaat als volgt. Het begint een beetje mysterieus met mensen die fakkels dragen en een kap op hebben. Dan is er het elfje die in het bezit is van een toverfluit. De mannen zijn verdeeld in "de goeie" en "de slechte". De slechte proberen de beste danser zijn gordel af te nemen. Waarin ze ook nog slagen. Het elfje probeert dit nog tegen te houden maar tevergeefs. Ze verliest zelfs haar toverfluitje. (Het wordt in 2 gebroken.)
Bij de dames heb je de witte en de rode dame. De rode dame is de verleidster, de witte het geweten. (Zo een beetje als een engeltje en een duiveltje.) Uiteindelijk komt alles goed en het goede overwint het kwade.

Het decor, de belichting, de danspasjes, de kostuums, ... waren allemaal zeer goed op elkaar afgestemd. Er werd vlot gewisseld van het ene naar het andere. Zo kwamen meestal eerst enkel de vrouwen dansen gevolgd door een stukje tapdans van de mannen. Daarna volgde meestal een klein solostukje om tenslotte met mannen en vrouwen samen te dansen. Om iedereen voldoende tijd te geven zich om te kleden kwam er 2 vrouwen viool spelen. Ook voor hen zeer veel bewondering want ze zaten niet saai op een stoeltje of bleven staan. Nee ze gebruikte heel de ruimte en danste waar mogelijk. Toen begon alles weer opnieuw. (Eerst de vrouwen dan de mannen, dan samen,...) Maar in plaats van de vioolspeelsters was er nu een dame die een stukje kwam zingen.

Ik heb zeer veel bewondering voor heel dit gebeuren want er is een knap staaltje techniek en conditie nodig voor dit beenwerk. Ik durf er niet aan te denken hoeveel uren repetitiewerk hier achter schuil gaan. Het is ook een heel dynamisch gebeuren. Iedereen beweegt continu. Ze moeten goed op elkaar afgestemd zijn om alles gelijk te krijgen en de figuren die ze maken tot hun recht te brengen.

Ik denk dat dit zeker te doen is met lagere schoolkinderen maar dan voornamelijk met een 3de graad. Het zou dan wel een schoolvoorstelling moeten zijn want anders is de voorstelling net iets te prijselijk voor een school. De voorstellingen zijn ook beperkt van data. Omdat ze heel veel reizen blijven ze meestal maar een 3-tal dagen op dezelfde plaats. Er snel bij zijn is dus de boodschap.

Deze show werd (be)geleid door de danser, performer en muzikant Michael Flatley. Hij is wereldkampioen Ierse dans. Niet alleen bij Lord of the dance doet zijn naam een belletje rinkelen maar ook bij het alom bekende Riverdance. Het is hem gelukt om de liefde voor de Ierse volksdans op een internationaal publiek over te dragen.

Laat u betoveren door de magie van Michael Flatley's 'Lord of the Dance'.

      

vrijdag 24 december 2010

film: despicable me


Op zaterdag 6 november ging ik met leuk gezelschap een bezoekje brengen aan de bioscoop. Daar viel ons oog op deze animatie komedie. Hieronder zie je de gemene man Gru die met zijn handlangers, de kleine minions, de maan wil stelen. Maar zal hem dit wel lukken en wat hebben de 3 weesmeisjes hiermee te maken?

                                      

De kwaadaardige superschurk Gru wil de maan stelen. In zijn schuilplaats onder het huis werkt hij samen met zijn kleine handlangers, de minions, aan verschillende gadgets en de nieuwste snufjes. Maar natuurlijk is hij niet de enige schurk. Vector, een nieuwe en jonge schurk, gaat de strijd met Gru aan om de maan te stelen.
Gru wil alles op alles zetten en winnen. Maar om de maan te kunnen stelen heeft hij een krimpstraal nodig. Deze moet hij eerst stelen. Om de missie vlot te laten verlopen heeft hij veel geld nodig. Helaas is dit niet ter zijne beschikking. Dus hij moet gaan lenen bij de schurkenbank. Maar dat verloopt niet vlotjes.
De bank wil eerst de krimpstraal zien. Maar Vector slaagt hier eerst in.

Margot, Edith en Agnes zijn 3 weesmeisjes (en zusjes). Ze moeten voor het weeshuis koekjes verkopen. En gaan zo bij alle mensen langs. Ook bij Gru en Vector. Wanneer Gru ontdekt dat de meisjes bij Vector binnen geraken, wil hij ze meteen adopteren.

Maar de meisjes adopteren is een nieuwe missie op zich want hoe moet hij een vader zijn? In het begin zijn ze gewoon een pion in zijn slechte plan maar hoe langer de meisjes bij hem zijn hoe meer liefde zijn hart verovert.
Toch verkiest hij de maan te stelen boven de balletvoorstelling van de 3 meisjes. Maar hij krijgt hier spijt van en de keuze heeft verschillende gevolgen.

Voor meer spannends, grapjes, de afloop, ... uit de film moet je de film zelf gaan bekijken want het is een plezier voor jong en oud.

zaterdag 18 december 2010

pegasus het vliegend paard

Ergens begin (7) oktober was ik gesetteld in de leraarskamer van mijn stageschool. Ik was ijverig aan het werken voor de komende 2 weken. Maar kon gerust een beetje afleiding gebruiken. Toen kwam mijn juf van het 1ste leerjaar binnen en vroeg of ik zin had om mee naar een toneelvoorstelling te gaan kijken. Hiertegen zei ik geen nee. Het waren 2 vliegen in 1 klap. Ik was even weg van de leraarskamer en het werk en tegelijkertijd werd er ook aan de taak voor muzische school gewerkt.

Op deze manier heb ik deze ervaring ook meegenomen om later waarschijnlijk ook zelf te moeten doen.
Maar goed de schoolvoorstelling had als naam "Pegasus".
Het werd gespeeld door 2 actrices, die ook nog eens zussen bleken te zijn, en 1 muzikant.
Pegasus is een oude Griekse mythologie en ze hebben geprobeerd dit in een moderner kleedje te steken. De schoolvoorstelling was gericht naar de eerste graad.

Het verhaal in het kort gaat als volgt. Bellerophon is een held. Hij versloeg al vele monsters en redde de mensen. Nu had hij weer een missie gekregen om een monster te verslaan. Maar het monster bleek heel krachtig te zijn dus had Bellerophon hulp nodig. Hij zou Pegasus, het vliegend paard, vangen en temmen. Dit was nog nooit iemand gelukt.Bellerophon slaagt hierin. Hij gaat op de rug van Pegasus zitten en wint zo de strijd tegen het monster. Bellerophon wordt weer de held. Maar het succes stijgt Bellerophon naar het hoofd, hij stelt te veel eisen bij de goden. Deze zijn niet meer zo goed gezind. Op een dag is Bellerophon aan het vliegen met Pegasus toen Pegasus plots stijgerde. Bellerophon tuimelde van de rug en viel met grote snelheid naar beneden. Bellerophon stierf een gruwelijke dood.

Persoonlijk vond ik het een geslaagde voorstelling. Ze konden de kinderen (en mezelf) boeien. De leerlingen zaten op sommige momenten op het puntje van hun stoel. Ze wouden absoluut het moment van Pegasus niet missen.
Het decor bestond uit verschillende lappen stof die samen een landschap vormde. (Een grote boom links en de berg van de goden rechts.) Ook op de grond is met patronen gewerkt om aarde en water weer te geven. Sommige lappen konden ook verwijderd worden en werden zo plots een tv of iets anders.
De spelers hebben het schitterend gedaan er was een goede afwisseling tussen het praten, zingen rijmend praten, ... De intonatie was heel variërend en de mimiek sprak tot de verbeelding. Vele bewegingen werden uitvergroot zodat deze goed tot hun recht kwamen. Het was een zeer kleurrijk stuk met veel grappige momenten.

De reactie van de kinderen achteraf waren zeer positief. Terwijl ik toch al eens diep moest nadenken over de namen van de personages, leek dit voor de kinderen de normaalste naam ter wereld te zijn. Ze hadden hier helemaal geen problemen mee. Ze vonden het een leuke voorstelling en vonden het jammer dat het nu al gedaan was. Bij sommige was er wel enige ontgoocheling want Pegasus hebben ze niet gezien. (Het was maar een knuffel op een stok.)

Zo kunnen we nog wel even doorgaan maar ik zou hier toch afronden.
Het was een goede vertolking van een oude mythe. Gebracht op een zeer kindvriendelijke manier. En chapeau om dit alles met maar 2 actrices te doen.

Om jullie ook even te laten proeven van de voorstelling volgt hier een filmpje.

Pegasus .


binnenkort meer nieuwigheden onder de zon.

maandag 6 december 2010

geboorte van de muzoblog

    muzoblog 
    maker: Leen
                                 6 december 2010                            
    09u30


Hip hip hoera!
Het is een feit. Vandaag is een nieuwe blog geboren.
Hij staat nog in zijn kinderschoentjes maar zal binnenkort uitgroeien tot een muzische inspiratiebron.
Kom dus gerust regelmatig kijken hoe deze kleine spruit verder groeit.